Jak uczynić korzystanie z komputera przyjemniejszym?
Przydatne narzędzia i wskazówki cz. I

Początek roku to z reguły moment szalonej mobilizacji. Nagle chce nam się więcej, widzimy rzeczy, których wcześniej nie dostrzegaliśmy: zagracone szuflady, oponkę na brzuchu, potrzebę nauki jakiejś nowej umiejętności. Jest jednak dziedzina, o której zdecydowanie zbyt rzadko myślimy w trakcie tej wielkiej motywacji do zmian – praca z komputerem.

Wydawałoby się, że wiele tu zmieniać nie trzeba, w końcu ktoś już obmyślił wszystkie te monitory, programy, aplikacje, strony, tak, by korzystało się z nich jak najlepiej. Z czasem jednak wpadamy w przyzwyczajenia, które utrudniają życie i kompletnie nie zdajemy sobie sprawy, że wystarczy mała zmiana, by zwiększyć komfort korzystania z komputera. Dziś o kilku takich przydatnych trikach.

Regulacja podświetlenia ekranu[separator type=”thin”]

Odkryłam moc regulowania podświetlenia ekranu całkiem niedawno, ale już kilka tygodni później reagowałam myślą: „Jakim cudem Ty jeszcze nie oślepłaś”, gdy tylko korzystałam z telefonu czy komputera moich znajomych. Wiele osób nie zwraca uwagi na porę dnia, natężenie światła dziennego i korzysta ze swoich urządzeń na stałym, dużym poziomie podświetlenia, potwornie męcząc oczy. Większość monitorów i telefonów jest wyposażona w podstawową regulację natężenia jasności ekranu, ale to dość niewielki poziom kontroli.

Okazuje się bowiem, że ważny jest nie tylko poziom natężenia światła, ale również jego barwa. Badania dowiodły, że wystawianie się przed snem na sztuczne, niebieskie światło, które emitują nasze urządzenia, podnosi naszą czujność i tłumi wydzielanie melatoniny, a tym samym utrudnia zasypianie. Nikt z nas nie kojarzy zbyt dobrze uczucia oślepienia towarzyszącego sprawdzaniu telefonu w kompletnej ciemności, prawda? Na szczęście są na to sposoby.

Kilka programów i aplikacji, które pomogą lepiej kontrolować podświetlenie urządzeń:

• f.lux – Jeden z najpopularniejszych programów tego typu. Jest w pełni darmowy i dostępny na wszystkie rodzaje komputerowych systemów operacyjnych (a także na iPada i iPhona). Po rozpoznaniu naszej lokalizacji i strefy czasowej, automatycznie dostosowuje jasność i temperaturę ekranu do pory dnia. Możemy również zastosować własne ustawienia.
• G.lux – Dodatek do przeglądarki Chrome, odpowiadający funkcjami f.lux.
• Bluelight Filter – Darmowa aplikacja na Androida – mój niezawodny towarzysz bezsennych nocy w czasach, gdy korzystałam z tego systemu. Redukuje poziom niebieskiego światła na ekranie. Natężenie filtru można ustawić według własnych upodobań, a włączenie go sprowadza się do jednego kliknięcia. Pisałam o niej odrobinę więcej we wpisie o ulubionych aplikacjach na Androida.

Najczęściej wydaje nam się, że gdy ściemnimy ekran, będziemy gorzej widzieć. Przez pierwsze minuty faktycznie można poczuć się z tą zmianą trochę niekomfortowo, ale gwarantuję, że to chwilowe. Wszystko jest wyłącznie kwestią przyzwyczajenia.

Uporządkowany pulpit, przejrzysta tapeta[separator type=”thin”]

Czy jest ktoś, kto nie doprowadziłby choć raz w życiu do totalnego zagracenia pulpitu swojego komputera? Zdarzało się nawet najlepszym. Wydaje nam się, że potrzebujemy mieć wszystko pod ręką i zostawiamy tam kolejne pliki, a potem znalezienie czegokolwiek, graniczy z cudem. To nie tylko kiepski pomysł na organizację, ale również cichy zabójca motywacji. Trudno o zorganizowane myśli, kiedy włączając komputer, od razu trafiamy na taki stos nieuporządkowanych plików.

Warto poświęcić dzień lub dwa na uporządkowanie pulpitu – zdziwicie się, jak pozytywnie wpłynie to na Wasze samopoczucie. Ale uwaga! Porządki na pulpicie to NIE tworzenie folderów typu: „pulpit1”, „pulpit2” i upchnięcie tam wszystkiego, co dotąd go zagracało. To jedyne chwilowa poprawa, która nie ma związku z usprawnianiem pracy przed komputerem.

Na moim pulpicie jest osiem folderów: z projektami, nad którymi pracuję; z dokumentami; z książkami; ze zdjęciami i blogowymi plikami; z umowami i fakturami. Dzięki nim w łatwy sposób docieram do plików, których szukam, a jednocześnie włączając komputer, mam poczucie, że nad wszystkim panuję. Są różne metody katalogowania: według dat, według spraw pilnych, mniej ważnych itd., ale uważam, że to właśnie porządkowanie tematyczne sprawdza się najlepiej.

Warto również zastanowić się nad wyborem tapety. Kolaż złożony z 6 różnych zdjęć z wakacji przywołuje miłe wspomnienia, ale jednocześnie wprowadza chaos na pulpicie. Jeśli szukacie minimalistycznego, nierozpraszającego tła, zajrzyjcie do działu z moimi tapetami na pulpit.

Nazywanie plików[separator type=”thin”]

Kiedyś przechowywałam wszystkie zdjęcia, które robiłam na potrzeby bloga – nawet te, których nigdy nie użyłam. A musicie wiedzieć, że robię ich czasem całkiem sporo. Każde fotografowanie w trakcie tworzenia wpisu, kończy się z reguły porcją kilkudziesięciu (a nawet kilkuset) zdjęć. Zawsze uważałam to za wyjątkowo rozsądne – w końcu takie niewykorzystane akurat w tym wpisie zdjęcie, może być przydatne przy jakimś kolejnym.

Nie myślałam wtedy o jednej rzeczy – jeśli nie opiszę ani nie skataloguję tych fotografii w żaden sposób, to przy najbliższej okazji, prędzej kolejny raz sięgnę po aparat, niż zacznę przekopywać się przez dziesiątki tysięcy plików w nadziei, że trafię na coś pasującego. Kiedy przenosiłam bloga, usunęłam wszystkie zdjęcia z początków mojej blogowej przygody. Niestety zwyczaj nazywania plików zaczynam wprowadzać dopiero teraz.

Oczywiście dotyczy to nie tylko zdjęć! Każdy plik, który zapisujemy na dysku, powinien mieć nazwę, która ułatwi jego szukanie. Tak czy siak musimy ją wpisać, więc o wiele rozsądniejszym będzie wpisanie tam np. „projekt-prezentacji-ekonometria” niż „dgfdgfhufius”. Warto stworzyć sobie jakiś system nazywania plików.

Mój system nazywania plików:
• Zawsze nazywam pliki intuicyjnie, zgodnie z moim pierwszym skojarzeniem, nawet jeśli brzmi głupio, nieprofesjonalnie lub ma długą nazwę. Dlaczego? Bo z dużym prawdopodobieństwem właśnie tę nazwę wpiszę, gdy będę go poszukiwać.
• Zdjęcia staram się opisywać zgodnie z przedmiotami, które się na nich znajdują (tak jak w powyższej grafice). Z reguły dodaję 2-3 powiązane słowa. To wiele ułatwia, gdy szukam fotografii powiązanej z danym tematem.
• Kiedy tworzę plik, który zawiera poprawki, nazywam go zgodnie ze schematem „nazwa-pliku-wersja1”, „nazwa-pliku-wersja2”. To pomaga uniknąć bałaganu, który powstawał po dodawaniu słów typu: „edycja, najnowsze, ostatnie”.
• Daty stosuję jedynie w przypadku plików o podobnych nazwach, które zapisuję regularnie. Należą do nich między innymi tapety, które dla Was tworzę. Tu schemat wygląda następująco: „tapeta-sierpień-2015”.

W nazywaniu i katalogowaniu plików (zwłaszcza zdjęć) mogą pomóc programy takie jak Adobe Bridge – często dodawany do pakietów Adobe. Pozwala on na zarządzanie plikami i nadawanie im nie tylko nazw, ale również na przykład etykiet, które ułatwią ich wyszukiwanie.

Obserwowane strony pod kontrolą[separator type=”thin”]

Sporo złych wyborów dokonałam, zanim znalazłam idealne rozwiązanie do obserwowania interesujących mnie stron. Część przechowywałam w zakładkach, część obserwowałam na Facebooku, jeszcze inne na Bloggerze. Trudno było się w tym wszystkim połapać, zwłaszcza odkąd Facebook zaczął sam decydować o tym, które treści pokazywać, a które niekoniecznie.

W końcu (trochę od niechcenia) zaczęłam używać Feedly i to był strzał w dziesiątkę. Feedly to darmowy czytnik RSS, który umożliwia dodawanie stron, które śledzimy, dzielenie ich na kategorie, a następnie przeglądanie najnowszych treści, które są na nich publikowane. Wszystko jest tu szalenie proste, poukładane, intuicyjne. Nie ma obawy, że coś nam umknęło, widzimy co już przeczytaliśmy, a czego jeszcze nie, dostajemy też propozycje podobnych stron. To jedno z najlepszych narzędzi, jakie odkryłam w ubiegłym roku.

Bardzo podobnym narzędziem jest Bloglovin. To również darmowy czytnik RSS z tymi samymi funkcjami, ale mi zdecydowanie bardziej odpowiada bardziej uporządkowany interfejs Feedly. Jeśli szukacie innych tego typu narzędzi, warto przyjrzeć się czytnikowi Inoreader – jest dość podobny do Feedly, ale może akurat kogoś przekona.

Czytniki warto regularnie „czyścić” ze stron, którymi straciliśmy zainteresowanie. Kiedy kilkanaście razy z rzędu jedynie przewijamy zajawki najnowszych artykułów i od razu klikamy „Oznacz wszystkie jako przeczytane”, to znak, że najwyraźniej pora coś zmienić. Gromadzenie w czytniku jedynie tych stron, które naprawdę czytam jest dla mnie priorytetem. Dlaczego? Bo kiedy w pewnym momencie uzbierałam stos artykułów, których nie miałam ochoty czytać w całości, zauważyłam, że coraz rzadziej tam zaglądam. Po prostu zaczęło mnie to przytłaczać. Raz na kilka miesięcy dobrze jest zarządzić tego typu porządki.

[separator type=”thin”]

Tyle na dziś. Mam nadzieję, że choć trochę zmobilizuję Was do wirtualnych zmian. Mam już sporo materiału na kolejną część, ale jeśli macie jakieś pytania, na pewno postaram się je dołączyć.
Niech moc zmian i organizowania będzie z Wami!