Rzeczy, których nikt ci nie powie o pracy w domu

Pracuję w domu od kilku lat. Na studiach zdobywałam za własnym biurkiem umowy o dzieło, od półtora roku prowadzę w ten sposób własną działalność. Kiedy ktoś nowo poznany dowiaduje się o moim sposobie na życie, z reguły stwierdza, że jestem szczęściarą. Praca w domu wielu osobom jawi się jako spełnienie snu, w którym wstajesz o dowolnej porze, robisz co chcesz i dostajesz pieniądze za coś, co nie sprawia ci najmniejszego wysiłku.

Ten wizerunek umacniają media, a szczególnie my, blogerzy. Kiedy oglądamy zdjęcia na Instagramie, możemy odnieść wrażenie, że freelancing to głównie popijanie kawy z pięknego kubka przy designerskim biurku, ozdobionym kwiatami i beztroskie zajmowanie się zleceniami, których przecież każdy ma na pęczki. Oczywiście w tych fotografiach nie ma nic złego, nie można oczekiwać, że wszyscy zaczną pokazywać, że coś im nie wychodzi, ale kiedy nie mamy świadomości jak to naprawdę wygląda, można łatwo dać się zwieść pozorom.

„Hej, jestem Basia, od kilku lat pracuję na etacie w banku, ale ta praca mnie frustruje, dlatego ostatnio postanowiłam, że rzucę wszystko i zacznę prowadzić bloga/zajmować się grafiką/robić rękodzieło.”

Nie uwierzylibyście, jak często spływają na moją skrzynkę tego typu wiadomości. Naczytaliśmy się haseł z cyklu: „Rób to, co kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu” i wydaje nam się, że decyzją o pracy w domu pozbędziemy się wszelkich problemów i frustracji.

To nie tak, że mam zamiar demonizować decyzję o rozpoczęciu pracy we własnych czterech kątach, absolutnie nie. Nie zamieniłabym drogi, którą wybrałam na żadną inną, ale z drugiej strony przechodziłam przez niejeden kryzys z nią związany. Doskonale wiem, że uwielbienie przeplata się tu regularnie z niechęcią i z pewnością nie jest to rozwiązanie dla każdego. Uważam, że praca na etacie bardzo niesłusznie zyskuje łatkę „zła koniecznego”, od którego trzeba uciekać. Zanim uznamy pracę w domu za spełnienie marzeń i szczyt satysfakcji, warto pamiętać, że ma ona również drugie – mniej kolorowe oblicze.

Rozpraszacze są dosłownie wszędzie[separator type=”thin”]

Idziesz po kawę, rzuca ci się w oczy sterta naczyń do pozmywania. Wchodzisz na Facebooka, masz trzy wiadomości, na które musisz odpisać. Po chwili uznajesz, że trzeba również opróżnić skrzynkę mailową i sprawdzić co nowego na Instagramie. Zaczynasz pracę, dzwoni mama, a kiedy kończysz rozmowę, odzywa się pusty żołądek i stwierdzasz, że w sumie wypadałoby zrobić jakiś obiad. To niestety nie jest opis przerysowany na potrzeby wpisu – moje dni przerażająco często tak wyglądają. Oczywiście cały czas z tym walczę, ale po perfekcyjnym tygodniu zawsze przychodzi spadek formy i większa podatność na rozproszenie.

>> Zobacz też: 5 rozpraszaczy, których warto się pozbyć przed rozpoczęciem pracy lub nauki

Ustalenie harmonogramu bywa trudne[separator type=”thin”]

Wszelkie poradniki dotyczące pracy na własny rachunek mówią o ustalaniu sobie godzin pracy, zupełnie jak na etacie. Postanawiamy, że zajmujemy się swoimi zadaniami na przykład od 9 do 17 i po tym czasie odcinamy się od wszystkiego. Brzmi jak genialny i całkiem prosty w realizacji pomysł, prawda? Z wykonaniem jest niestety dużo gorzej. Czasem okazuje się, że zadanie, na które wystarczyłoby poświęcić 4-5 godzin, zajmuje nam cały dzień, a czasem praca idzie tak dobrze, że zanim się obejrzymy, jest już dwudziesta. Moje ustalanie harmonogramu ma wzloty i upadki. Mam takie tygodnie, kiedy trzymam się wszystkich swoich założeń i pękam z dumy, kiedy wyłączam komputer równo o 18, ale jest również mnóstwo takich, po zakończeniu których jestem na siebie wściekła za totalny brak produktywności, pomimo spędzenia długich godzin przed komputerem.

>> Zobacz też: 4 najlepsze rady, jakie usłyszałam na temat blogowania i prowadzenia firmy

Musisz nauczyć się odpoczywania[separator type=”thin”]

Sprawa powiązana odrobinę z wcześniejszym punktem. O ile po wyjściu z pracy w miarę automatycznie zamykasz związane z nią sprawy i przestawiasz się na tryb domowy, tak w przypadku pracy w domu, wymaga to ćwiczenia. Moim problemem jest wieczna dostępność – odbieram maile w weekend, wieczorem, rano zaraz po przebudzeniu, a potem zamiast się odprężyć, myślę o ich treści. Miałam już kilka momentów, w których wydawało mi się, że nad tym panuję, cały czas pracuję nad porannymi rytuałami, ale nadal nie zwalczyłam tego w stu procentach. Jakiś czas temu ustaliłam zasadę, że po godzinie 19 staram się unikać wszelkich ekranów (komputera, telefonu, tabletu), ale to nie zawsze wychodzi.

>> Zobacz też: Najlepsze aplikacje, które pomogą się zrelaksować

Bałagan rośnie dwa razy szybciej, kiedy praca dobrze ci idzie[separator type=”thin”]

Oczywiście nie mam na to żadnych dowodów, ale będę się upierać, że to prawda! U mnie to takie trochę błędne koło. Kiedy wpadam w ciąg produktywności i praca idzie mi dobrze, zapominam o sprzątaniu. Kiedy z kolei w ciągu dnia skupiam się na zmywaniu lub jakiejkolwiek innej domowej czynności, pociąga ona za sobą lawinę innych obowiązków z tej kategorii i zaniedbuję pracę. Od jakiegoś czasu staram się poświęcać przerwy w pracy na szybkie umycie naczyń (o wiele łatwiej jest umyć kilka naczyń codziennie, zamiast stosu co kilka dni) albo wstawienie prania.

Czasem doskwiera ci samotność[separator type=”thin”]

Mam wiele cech introwertyczki i nie mam problemu z przebywaniem we własnym towarzystwie, a nawet lubię taką chwilową samotność. Są jednak momenty, w których stwierdzam, że strasznie brakuje mi interakcji z ludźmi, która jest stałym elementem pracy na etacie. Spędzanie większości dnia bez żadnego towarzystwa bywa przytłaczające. Co więcej, z tego powodu pozwalam sobie czasem na długie rozmowy na Facebooku, które są zabójcze dla mojej efektywności. Na szczęście w kryzysowych sytuacjach mogę dać sobie dzień wolnego na nadrabianie towarzyskich zaległości – z reguły pomaga. Zawsze można również rozważyć przeniesienie się na jeden dzień do kawiarni, czy biblioteki, a w ostateczności przemyśleć wynajęcie biura coworkingowego.

Wszyscy miewają kryzysy[separator type=”thin”]

Czasem wydaje nam się, że wszyscy dookoła świetnie sobie radzą, mają jasno określone cele, nie spotykają na swojej drodze żadnych przeszkód i wszystko udaje im się zupełnie jakby wystarczyło im pstryknąć palcami, by odnieść sukces. To złudzenie. „A może powinnam rzucić to wszystko i przyjąć ofertę pracy, którą ostatnio dostałam?”, „A może ja się po prostu do tego nie nadaję?”. Takie dylematy mają wszyscy i niestety, przekonanie, że praca na własny rachunek pozbawi nas wszelkich frustracji zazwyczaj okazuje się bardzo rozczarowujące.

>> Zobacz też: Jak pokonać kryzys twórczy i pobudzić kreatywność?

Wdrażanie dobrych rozwiązań to ciągły proces[separator type=”thin”]

Te wszystkie złote rady na temat efektywnej pracy świetnie się czyta, ale prawda jest taka, że dopóki sami nie dojdziemy do pewnych spostrzeżeń, niewiele nam da ich czytanie. Praca w domu to nieustanne poszukiwanie dobrych nawyków, rozwiązań i ocena jak sprawdzają się w praktyce. Nikt nie poda nam na tacy przepisu na produktywność, zależy ona wyłącznie od naszych predyspozycji, doświadczeń, a nawet od tak przyziemnych spraw jak nastrój w danym dniu. Często miałam złudne wrażenie, że osiągnęłam stan, w którym zaczynam wszystko ogarniać dokładnie tak jak powinnam, miałam za sobą kilkanaście świetnych dni, a potem wszystko się psuło. Tu chyba nie da się osiągnąć permanentnego stanu doskonałości, trzeba cały czas nad sobą pracować.

Możesz stać się człowiekiem-niedźwiedziem[separator type=”thin”]

W miesiącach jesienno-zimowych zaczynam łapać się na tym, że totalnie nie chce mi się wychodzić z domu, ani w ogóle ruszać gdziekolwiek. Zaszywam się w swojej niedźwiedziej norze, opuszczając ją jedynie, gdy naprawdę muszę. To pociąga za sobą kolejną słabą rzecz – rzadziej o siebie dbam, prawie się nie maluję, bo przecież po co, skoro i tak nie wychodzę, a moim stałym outfitem stają się dresy i pstrokate skarpety. Na szczęście moja druga połowa skutecznie wyrywa mnie z tego stanu, ale nadal regularnie zdarza mi się wpadać w tę pułapkę.

>> Zobacz też: 5 zdań, które warto sobie przypomnieć po każdym słabym dniu

Otoczenie sądzi, że masz czas na wszystko[separator type=”thin”]

Wiele osób uznaje, że skoro pracujesz w domu, możesz w ciągu dnia wyskoczyć na zakupy, posiedzieć w kawiarni, pomóc w remoncie, bo przecież MASZ CZAS. Ich zachowanie można wytłumaczyć niewiedzą, gorsze jest jednak to, jak łatwo w tej sytuacji można zachłysnąć się niezależnością i ulec myśli: „mam przecież cały dzień, zajmę się swoimi sprawami trochę później”. Chyba nie muszę pisać, że to „trochę później” bardzo rzadko ma miejsce jeszcze tego samego dnia.

Praca, która sprawia Ci przyjemność to tylko ułamek obowiązków[separator type=”thin”]

Myśląc o pracy na własny rachunek, często zapominamy, że obok rzeczy, które lubimy robić, znajduję się również całe mnóstwo tych, których nie znosimy. Prowadzenie kwiaciarni to nie tylko komponowanie pięknych bukietów i tworzenie zachwycających dekoracji. To również rozliczenia z ZUS, US, poszukiwanie dostawców, rozliczenia z nimi, zdobywanie kontaktów, dbanie o regularne dostawy, poszukiwanie klientów, rozwiązywanie problemów. Oczywiście, niektóre z nich można zlecić, ale nawet ta niewielka część, która pozostanie potrafi przytłoczyć, szczególnie, gdy nasza wizja prowadzenia firmy nie wykraczała wcześniej poza tę najprzyjemniejszą część.

Tyle od mnie. Zanim jednak zakończę, chcę żebyście mieli jasność: Nie myślcie sobie, że praca w domu to istna katorga, nic z tych rzeczy. Przy odrobinie samozaparcia to świetne i dla wielu osób również szalenie satysfakcjonujące rozwiązanie, ale jak każda forma pracy, wymaga odpowiednich predyspozycji. Praca na etacie często niesłusznie jest przedstawiana jest jako zło konieczne – zwłaszcza przez osoby, które miały styczność z pracą w domu jedynie poprzez wspomniane we wstępie zdjęcia na Instagramie. Wszystko ma swoje plusy i minusy, nie ma tu rozwiązań jednoznacznie dobrych i złych. Grunt to wybrać tak, by dopasować tryb pracy do osobistych potrzeb i predyspozycji, mając jednocześnie pełną świadomość wad i zalet każdej z opcji.

A jak to jest u Was? Próbowaliście pracy w domu? Z jakimi efektami? A może dopiero zamierzacie spróbować?

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz